The Verdict Day

Sa lupit ng mga calls na mga sinagot namin.., may eliminations pa.. final eliminations.. at walang nakakaalam kung sino pa ang mga magpapatuloy.

Ginawa namun lahat ng mga makakaya namin.. nabaliw.., naiyak.., at nabago ang oras ng pagtulog namin.. Walang hindi binigay ang mga makakaya niya.., yung mga nabigatan sa laban ay piniling bumitiw sa mga unang rounds pa lang.., at mga matatapang ay nagpatuloy..

Hindi lahat ng mga nagpatuloy sa laban ay papalaring makakapagpatuloy pa.. there are some scores that we need to meet.., or atleast we should have shown them that we deserve to kept.

Final day ng nesting.., lahat nakaitim.., wala trip lang namin mag itim para magcelebrate,, napaka festive ng kulay namin hindi ba??

Inaamin kong kinakabahan ako.., kahit maganda yung score ko last eval kasi sinewerte.., hindi pa din ako safe kasi hindi umabot sa kota yung dalawang nakaraang evals ko.., sabi ni kuya P. na tagapalaga ng grupo kung saan ako nabibilang.., atleast we give him reason to defend us,, kung bakit dapat kaming iendorse sa floor,, pambihira.., andaling pakinggan.., pero parang mahirap din i meet.., iba iba kasing mga calls ang mga tinatanggap namin.. pero sana umabot kami sa pamantayan..

Last day.., ramdam ko ang tensyon.. , mga unang mga oras pa lang ng shift.., nalagasan na kami.., may nag walk out.. , hindi siguro nakayanan ang bigat ng wala akong maramdaman.., iniisip ko kung totoo ba talagang pumasa ako sa last eval.., dahil nasilip ko yung papel.. wow

Pinakuha kasi sa akin ni Boss J., na isa sa mga mentors namin yung mga papel na naglalaman ng mga evals namin.., e dahil usi ako.., sinilip ko.., i saw my name,, and i gor a good review.., i was really skeptic about what i saw.., i do not wanna think na yun na talaga yung score ko.., dahil trip kong kabahan.., hindi ko siya masyadong pinaniwalaam.. uso kasi ang kabahan nung araw na yun.

hindi kami nag take in ng calls.., chill lang kami.., at nagk kwentuhan ng mga buhay buhay.. habang ang ilan na kelangan may i meet na score sa team ni B.j e pinag calls para maipagtanggol para ipagpatuloy ang buhay puyat.

kami.., hindi namin.., makausap si kuya P., iniisip kasi niya kung paano kami maipagtatanggol lahat.. kasi goal ng mga mentors na mailaban at maiendorse lahat ang mga alaga niya sa totoong laban.

Kinulong kami sa isang kwarto.., habang ang mga mentors namin ay nasa deliberation room,, parang American idol lang.. ang arte.

May mga excited.., nasesenti.., at mga inaantok.. nakatulog yata ako sa paghihintay,, sana walang may crush sa akin na kumuha ng picture ko habang tulog.

Nung isa isa nang bumibisita sa amin ang mga tagapagtanggol namin.., naramdaman namin ang hirap nila sa loob ng delibiration room..

Dumanak ang luha noong isa isa ng nirereveal ang mga di pinalad na mameet yung target..

Nakakalungkot,, dahil may mga kakosa kami laya na talaga at di na namin makakasama sa puyatan.. nagf flashback sa akin ang mga pinag daanan naming mga petiks moments na nagpipictionary lang.., ngumangata ng mani.., pinaghehele ang mga tulog,, at ang pagpapalakas namin ng mga loob ng mga gusto ng bumitaw,,

Mamimis ko yung mga araw na magkakasama kami.., yung mga pantry moments.., dahil ang sarap mapabilang sa wave namin.., busog lang..

Mamimis ko yung mga kasamahan ko kahit alam kong i made a not so bait image.. pero sa personal.., mabait talaga ako... totoo.

Lahat lumuluha na.. alangan naman hindi ako makiluha?? wow.. hindi ko pinilit pumatak ang 2 luha ko.. naluha ako dahil sa mga umiiyak.. ramdam ko ang emosyon na kung ano man nag meron sila..

Yung dalawang mentors ng dalawang team ay nakapag announce na kung sino man ang mga nagpatuloy sa mga alaga nila at kung sino muna ang mga magpapahinga.., samantalang kami ay wala pa si kuya P.

Pero napag alaman namin na lahat ng mga alaga niya ay may shift bukas kasama ang mga bagong team nila,,

May mga nagpaalam na inexpect namin ,, at may mga hindi namin inakala.. at may mga nanatiling akala namin ay malalaglag.. 

Nakakalungkot man,, pero nagpapatuloy ang buhay.. life goes on.. may mga matitinding laban pa kelangan naming harapin.., kaya sabi ko na nung mga unang post ko.., bawal ang masyadong emosyon..

yes! sabi ko na nga ba at makakabalik ako.., i guess heto na to,, nararamdaman ko na..

This is redemption.. I have i arrived again.. balik buhay call boy na talaga ako.., at sana ay may access na yung tutut card ko sa tulugan area..

Simula pa lang ito ng totoong laban,, at dito na lahat magkakaalaman.

Twisted: The 3rd round

Ang gabi ay magiging umaga.., at ang umaga ay magiging gabi,,, at ang mga sabado't linggo ay magiging normal na araw.. -- yan ay ang sumpang kakabit ng daan na pinili kong tahakin..

Nag umpisa na ang sumpa.. At magca calls na kami na hindi na filtered.. at mag uumpisa na kaming hatulan kung karapat dapat ba kaming maging mga full pledged call boys..

Mag eenchanted kingdom pa naman sana kami ng dalawa kong kaibigan sa isa sa mga sabado.., ngunit dahil my world will be so damn twisted,, napurnada na naman ang plano kong hamunin ang sarili ko sa pahiluhan at ang pagpapa cute sa Sta. Rosa Laguna. Pangatlong beses na tong enchanted journey kong hindi natuloy.. malamang the enchanted experience is not for me yet..bwisseeet.

Mag uumpisa ng madaling araw ang sked namin for nesting,, ang hamon ay di lamang sa puyatan, pag iingles.,  at pagpapatunay na may natutunan kami sa classroom training,, wala na kasing mga masasakyan sa kung saan man ako lupalop galing pagpatak ng mga bandang alas onse.., at pagpatak ng mga alas nuebe,, bus nalang ang option ko para makarating sa battle field.. kamusta naman kung gabi gabi akong magb bus?? mapupunta lang sa pamasahe ang mga kikitain ko..

kaya maaga nalang akong umaalis sa bahay,,  mga 8pm asa daan na ko.. at matutulog nalang ako dun..

Pero ang siste,, walang kapangyarihan ang tutut card ko na buksan ang sleeping lounge,, kaya madalas ay nag aantay ako ng mga papasok.., o magpapa assist ke manong guard na magpapa assist din sa mga kasamahan niya.., o babaluktot sa gaming room kahit binabawalan kaming matulog dun.. kulit lang,, kahit mejo mahirap matulog ng hindi nakahiga.., madali na lang sa amin gawin yun.., puyat e,,

First day ng nesting.., bwissett.., ako ang pinaka maaga.., hindi dahil sa excited ako,, nanigurado lang akong makakarating ako..
ayos naman siya.., hindi muna kasi kami nag calls nung araw na yun.. pero ramdam ko na ang kaba at ang intensity ng laban na haharapin namin..

dumating ang araw na kung saan ay wala na kaming takas,, auto in kung auto in,, nag umpisa sa partnering,, salitan,, hanggang sa kami nalang mag isa.. but since mga inakay pa lang kami.., may mga suporta kami..

we have 4 angels on the floor na gamabay sa amin sa bawat engkwentro namin sa mga walang alam na mga kano na bago pa lang kami kaya wala silang karapatang mang alipusta at dapat ay pasensyoso kasi nag uumpisa pa lang kaming matutunan ang lahat.. pero tae.., di nila alam yun.., at hindi kami pwedeng magbigay ng clue na bagito pa lang kami.. kaya may mga pagkakataong napapainit namin ang mga ulo nila kaya ganun nalang sila makapag request ng supervisor.., at mapamukha sa amin na ang tanga tanga namin at parang wala kaming silbi dahil hindi namin sila matulungan..

if they only knew yung pinag dadaanan namin,, sabagay mukhang di naman dapat kami kaawaan dahil pinasok namin ang mundo kung saan normal ang pagdanak ng dugo sa kaka english tapos minsan lang kami titirahin ng "do you speak english?" "could you transfer me to someone who speaks and understand english"
mga bwisit sila.. paksyet.

sa mga ganong tagpo kaya takot kaming pindutin ang auto in at sabikat paunahan kami sa pagpindot ng log out..

 Totoo ang tsismis na para kang na master reset pagdating ng nesting.., dahil halos lahat ng files na store sa memory mo e na wipe out.., hala.., i hate it.., effort pa man din ko makinig nun.., bwiset.., burado.., mareredeem lang yun sa mga dadaanan mong mga calls kaya dapat as early as training.., makadami ka na ng mga mahihirap na calls para alam mo na nag gagawin sa totoong mundo.


madaming luha ang dumanak sa training at may mga di kinaya ang preyzure kaya di na pumasok kinabukasan..

pero ako.., laban lang.., kapalan lang.., patibayan ng sikmura.., bawal ang sensitive sa mundong pinasok ko..

kaya yun.., kulit lang ako.., tanong sa mga gabay namin sa floor kada may concern hehehe.. habilin nga sa amin ay mag search muna ng sagot bago sila konsultahin.., nag sesearch naman ako.., totoo.., pero di ko mahanap ang sagot dahil mali naman pinag hanapan ko o minsan kulit lang.., nagveverify kahit napaka obvious naman ng sagot..

hinati kami sa tatlong grupo, para malaman kung sinong trainee ang aalagaan ng mga anghel namin sa floor.., sila din yung mag eevaluate sa amin.., tae.., ako.., dun pa lang.., wala akong team.., kulorum kung kulorum.., muntik na kong maiyak kasi parang pinapaalis na ko.. siyyettt.., sign na yata yun para wag kong ipagpilitan ang sarili ko sa mundo ng mga ingliserong puyat.., pero syempre naalala ko.., bawal pala ang sensitive kaya nginitian ko lang yun.., haha.., baka puyat nga din yung nag grupo sa amin.., baka na miss place lang yung pangalan ko kaya niya di nailagay.


Overall.., kakabaliw ang nesting namin.., palagi akong napag sasabihan ng go back to the customer.. at dinig sa ere ang "topher.., hold!" babalik naman talaga ko ke customer kaso pag may sagot na ko.. kulang ang 2 minutes para makapag tanong ng sagot dahil ang daming suki..

Di lahat ay papalaring mag move on sa next round at may target kaming score para pumasa,, higit pa sa goodluck ang kelangan namin.., kung may mas matindi pa sa powers ng himala.., that's what we need..

Di talaga siya madali.., pero ito ang pinasok namin kaya dapat naming kayanin..

super twisted.., pero hindi pa daw ito yun.., mas malala pa pag asa totoong mundo na kami.., sa battle field.., mas mababangis daw ang mga sasagupain namin.. hala .., kaya bawal ang mahina.., kasi dun.., nilalamon ang mga mahihina..

dapat kayanin ko to para makabalik na ko officially sa mundong minsan ko ng iniwan.. dapat to kinakaya.., kaya bawal gumaya sa mga umiiyak after nung malupit na call at sa mga nag dedecide na huwag ng ituloy ang laban.

No drama

i watched kitchen superstar this morning which is one of the shows na kaya ko panodin kasi pang umaga dahil free time at asa bahay lang,

i love the show.., but this post isn't about the cooking reality program.., naiiyak ako pag napapanod ko yung opening obb nila.., strange. kasi matagal ko ng kontrolado ang pagpatak ng tubig sa mata ko. hindi nga ko maiyak sa mga kadramahan sa tv at sa mga nang uutang na keso wala daw silang pang load., di na bumebenta sa akin ang drama. kaya medyo nakokornihan ako sa mga umiiyak sa sinehan at sa harap ng tv. titanic nga at the notebook ay di ako napaiyak

Pero last monday at kanina,, ka luha ako sa opening id ng kitchen superstar habang pinapakita ang mga contenders,, nung monday.., hindi ko lang pinansin.., kasi kulang ako sa tulog nun.., baka kako e epekto lang puyat.. at nagtutubig ang mga mata ko dahil sa antok.., but this morning,, it happened again.., that obb is not a tear jerker material but for me.., it made me cry..arte lang. pero may kurot talaga sa singit yung video kahit puro gamit sa kusina at mga nagluluto mga nandun.., ano yun?? baka gutom lang??

 think i know kung ano yung nakakaiyak dun.., maybe same reason as to why the susan boyle auditions video made my tears fall.., 

 kakaiyak kasi they never stop getting what want,, ngayon abot kamay na lang nila yung gusto nila kasi hindi tumigil sa pag abot

i'm about to surrender with the current battle that i have now,, bumibigat na kasi yung mundo ko.., parang hirap na kong pumunta sa work place sa gabi.., kaya i'm thinking to get another job ,, maybe change of career,, pero ngayon na alam ko na ang gusto ko.., and if i will not throw the white towel anytime soon i know   

i can have what i want here,, also i should work harder.. kasi sa mundo naman natin,, we only get what we deserve.. if you want something better,. you should prove that you deserve to have it,, ibibigay sa yo yun if you work hard for it.

well ewan ko.. , i'm on one point that i'm giving up and admitting that i'm not that strong to last sa pinasukan ko.., pero talo talaga ko pag inamin kong talo ako.., biggest loser.. and that i do not want to tagged as. 

pero looking back sa mga dinaanan ko.., maybe i'm tougher.. pero kung aalis ako ngayon.., siguro maiisipan ko pa ding magbalik sa mundo ng mga call boys.. i'll iss a lot of things and some people.., mga tatlo.. hehehe..

pero i'll hold on sa habilin ni mommy A. " pag di kayo pinapaalis,, wag kayong aalis.." at babaunin ko yung sabi ni pareng Og Mandito.. "If i persist long enough.., I know i will succed"

hindi ako mahina.., pero alam ko kung kelan ako aayaw,, sa ngayon,.. lalaban muna ko.. pag di ko na kaya.., then i have to move on..., o pag pinapaalis na ko.. hehehe

tandaan..,everyone starts at the bottom.., and if you quit,, you will never see your self at the top.., wala tayong genie o fairy god mother na tutupad ng mga pangarap natin .., tayo ay genie ng mga sarili natin.. kaya keep getting what you want.., bawal sumuko.. 

saludo ako sa mga taong tumutupad sa mga pangarap nila.., maraming salamat sa pag iinspire

at sa mga nega,, be positive,, kung nega talaga kayo.., solohin niyo na lang yan.., lakas pa naman makahawa nian..