No drama

i watched kitchen superstar this morning which is one of the shows na kaya ko panodin kasi pang umaga dahil free time at asa bahay lang,

i love the show.., but this post isn't about the cooking reality program.., naiiyak ako pag napapanod ko yung opening obb nila.., strange. kasi matagal ko ng kontrolado ang pagpatak ng tubig sa mata ko. hindi nga ko maiyak sa mga kadramahan sa tv at sa mga nang uutang na keso wala daw silang pang load., di na bumebenta sa akin ang drama. kaya medyo nakokornihan ako sa mga umiiyak sa sinehan at sa harap ng tv. titanic nga at the notebook ay di ako napaiyak

Pero last monday at kanina,, ka luha ako sa opening id ng kitchen superstar habang pinapakita ang mga contenders,, nung monday.., hindi ko lang pinansin.., kasi kulang ako sa tulog nun.., baka kako e epekto lang puyat.. at nagtutubig ang mga mata ko dahil sa antok.., but this morning,, it happened again.., that obb is not a tear jerker material but for me.., it made me cry..arte lang. pero may kurot talaga sa singit yung video kahit puro gamit sa kusina at mga nagluluto mga nandun.., ano yun?? baka gutom lang??

 think i know kung ano yung nakakaiyak dun.., maybe same reason as to why the susan boyle auditions video made my tears fall.., 

 kakaiyak kasi they never stop getting what want,, ngayon abot kamay na lang nila yung gusto nila kasi hindi tumigil sa pag abot

i'm about to surrender with the current battle that i have now,, bumibigat na kasi yung mundo ko.., parang hirap na kong pumunta sa work place sa gabi.., kaya i'm thinking to get another job ,, maybe change of career,, pero ngayon na alam ko na ang gusto ko.., and if i will not throw the white towel anytime soon i know   

i can have what i want here,, also i should work harder.. kasi sa mundo naman natin,, we only get what we deserve.. if you want something better,. you should prove that you deserve to have it,, ibibigay sa yo yun if you work hard for it.

well ewan ko.. , i'm on one point that i'm giving up and admitting that i'm not that strong to last sa pinasukan ko.., pero talo talaga ko pag inamin kong talo ako.., biggest loser.. and that i do not want to tagged as. 

pero looking back sa mga dinaanan ko.., maybe i'm tougher.. pero kung aalis ako ngayon.., siguro maiisipan ko pa ding magbalik sa mundo ng mga call boys.. i'll iss a lot of things and some people.., mga tatlo.. hehehe..

pero i'll hold on sa habilin ni mommy A. " pag di kayo pinapaalis,, wag kayong aalis.." at babaunin ko yung sabi ni pareng Og Mandito.. "If i persist long enough.., I know i will succed"

hindi ako mahina.., pero alam ko kung kelan ako aayaw,, sa ngayon,.. lalaban muna ko.. pag di ko na kaya.., then i have to move on..., o pag pinapaalis na ko.. hehehe

tandaan..,everyone starts at the bottom.., and if you quit,, you will never see your self at the top.., wala tayong genie o fairy god mother na tutupad ng mga pangarap natin .., tayo ay genie ng mga sarili natin.. kaya keep getting what you want.., bawal sumuko.. 

saludo ako sa mga taong tumutupad sa mga pangarap nila.., maraming salamat sa pag iinspire

at sa mga nega,, be positive,, kung nega talaga kayo.., solohin niyo na lang yan.., lakas pa naman makahawa nian..