Walang Kapit, Walang Short Cut, Walang Choice

Bata ako noong may nakita akong ad sa tv.., na parang kinukumpara ang mga tao sa langgam. Ayon sa naaalala ko e pinupuri ang mga langgam kasi buti pasila marunong pumila kaya maayos silang tingnan at may disiplina sila.

Peace and order.., yan yung 2 magandang dahilan kung bakit tayo pumipila.., bukod pa sa dalawang yan e wala na ko maisip kundi ang mga dahilan kung bakit ayaw ko pumila..

Ang pumila ay ang isang bagay na hindi mo maiiwasan lalo na kung di ka maimpluwensyang tao o wala kang kakilalang pwede kang idaan sa fast lane.

Ang maghintay at magpasensya yan lang ang pwede mong gawin at maramdaman pag nasa pila ka.., pwede ka ding mainis pero di naman makakaiksi ng pila yun.., walang makakapagpaiksi sa pila kundi ang kakilala mong maimpluwensya o kung sino man na may matinding kapit sa kung saan ka man nakapila.

Noong asa elementarya ako.., tuwang tuwa ako pag  nakapila.., natutuwa lang ako at ang ayos naming tingnan.., it’s either flag ceremony o dumating ang milo para magpainom ng malamig na milo para sa mga bata. Ayos namang pumila noon kasi yung milo na walang bayad.wow..

May isa palang pila nun na naasar ako nung elementary, yung pila para sa igiban ng tubig.., minsan kasi may sumisingit at  may mga palakasan.., kung bata ka,, madali ka lang singitan ng mga nakakatanda sa yo.., minsan dahil nagkakainitan sa pila ay may basaan. Happy Fiesta.

Sa simbahan pala may pila din.., pag nag co communion.., nung mga unang pagkakataong pede na kong gumaya sa mga matatanda na pipila tas may papakain si Father e ayos sa akin.. Ngayon ako mangungumpisal, Yun yung motivation ko para magsimba.. bata e.. Ayos nun kahit wala namang lasa yung ostia e gustong gusto ko pumila para dun hanggang sa mambasag ng trip si Father. Nung magsimba ako at mag communion e pinauna ko yung mga babae at ilang matanda kaya ako na nahuli sa pila.., nung turn ko na.., biglang tumalikod si Father. Kung kumikidlat lang nun.., nagpatama na ko o kung kumakain man ng bata ang lupa e nagpakain na ko.. grabeng pahiya ang naramdaman ko.., I do not know if it’s intentional o akala ni father na wala pa ko sa age para tumanggap nung binigay niya o naubusan siya. Mangiyak ngiyak akong bumalik sa upuan nun.. Buti nalang halos lahat e nakayuko, nakapikit at nananalangin..  Yung nakakita lang sa akin yung ilang kalaro ko na tinukso ako nung pauwi na kami..

Habang lumalaki ako at dumadami na kelangan kong pilihan.. 

Nakakasawa.

Nung High School.., ayos namang mag enroll.., bigay mo lang card mo at bayad ka lang,, tapos na.., kung pipila ka man e hindi ka maiinip.., ang bilis lang.., para ka lang bumili ng gamot sa botika

Nung college naman ako.., swerte ako kasi scholar.., di na ko pipila dun sa cashier. Isa yung advantage ng mga scholars sa nauna kong school. At dahil lumipat akong school at may kelangan na naming bayaran bilang mga scholars e kelangan naming makipagbuno para maka enroll. Ang enrollment nung college ang pinaka ayaw kong parte ng college life ko.., hintay kung hintay.. sa may registrar’s window.., number system,, at may konting palakasan depende kung kakilala mo yung mga S.A’s dun at pede iparaan para matapos ka na dun.,May mga steps kasi na yung papel mo ang pipila e.., basta patong patong lang sila.., pano kung matabakan ka?? Forever kang maghintay hanggang sa magutom ka..

Minsan takot din ako sa window na yun dahil may mic. Pag may nalaktawan kang step o may nagawa kang di karapat dapat.., di lang ikaw makakarinig., buong school alam. Kaya bawal magtanga tangahan.

Akala ko nun yung nilipatan kong school lang ang may mic na may basag na sounds na may namamahiya.., yung ibang school, meron din pala nun.

Ayos lang sa may registrar’s window.., antay ka lang hanggang sa matawag ka. Sa cashier, kelangan mo na pumila. Mainit, matagal, at minsan nakakaasar dahil sa mga sinisingit na may matinding kapit, may mga pagkakataong kelangang pakainin o hugasan ang pwet ng cashier ang kanyang batang anak na dala niya sa trabaho.., dahil dun, minsan naabutan na ko ng lunchbreak, black out <dahil gumagamit ng kung ano mang ilaw ang cashier para sigurahin na hindi peke yung mga binayad naming sa kanya>, at end of the world kahit dalawa o isang tao nalang ako na susunod.  Minsan pag hapon e biglang mababalitaan mo na pumunta ng Sm ang cashier kaya kelangan mo nalang bumalik kinabukasan. Kung hindi lang ako nanghihinayang sa penalty para sa mga late enrollees e di ko na tyatyagain mag enroll sa takdang araw ng enrollment namin.

Akala ko e pagkatapos ng graduation nung college e pila nalang ng sa Jollibee ang kelangan kong tyagaan.., hindi pala.., minsan ang haba haba ng pila sa terminal ng sa jip sa bilihan ng tiket at sa jip mismo dahil nahuli ng dating ang mga nakaduty ka na le late ako sa work minsan.., Tapos pala nung asa Manila pa ko e totoong ang grabe ng pila sa bilihan ng tiket pang MRT kaya pala sabi sa akin e yung stored value bilhin mo.., minsan bumili ako nun pero minsan ko lang nagamit e naiwala ko.., o kaya nayuyupi ko kaya saying yung mga balance nung card na hindi ko naman nagamit. Kaya minsan e tinyatyaga ko pumila para sa one way card.

Nung finally e napag desisyunan ko na mag file ng application sa PRC para makapag exam e nakita ko na din ang bilin ng isa kong kamag aral. Hindi naging possible na maaga ako dun sa pila ng mga sasakyan.., dun palang e inabot na ko ng alas dyes.., Ayos lang mga pila sa mga naunang steps. Yung kuha ka ng form doon tas I fill out mo, tapos magbayad ka doon tapos bili ka ng envelope.., andali ko lang natapos sa mga yun.., tapos nung sinabi na ng kaklase ko over the phone <kasi mag isa lang ako nagpa register. Masama akong tao. Kaya sa phone na lang ako nagpapaguide sa kaklase kong nakapg exam at pumasa na>punta na daw ako ng 3^rd floor at nasa 2^nd to the last step na daw ako.., Sabi ko.. Sigurado ka?? Andali naman,, aga ko namang natapos.. tapos sabi niya Oo.., tapos tumahimik na siya.. Yun dumiretso ako sa third floor, nagtanong ako sa mga nandun para maka siguradong naintindihan ko yung instructions na binigay ng kaklase ko.., mukha namang tama ang pagkaka intindi ko,, una may pinilahan ako.., pero napag alaman kong hindi pala dun.., pangalawa pumunta ako at nakipila dun sa mga may sa window na may ng nag aassess ng mga applications pero di ako iniintertain.., meron palang mahabang pila yun.., buti pala walang nang away sa akin, naintindihan nila sigurong nalilito ako sa mga nangyayari. Hanngang sa malaman kong nasa ground floor pala yung dulo pila. Mga mag aalas kwatro na ko natapos sa PRC. Sobrang haba ng pila. At may bagay akong narealize na nakakaasar sa pagpila.., bukod sa paghihintay.

Ø      Pila ka tas hintay ka lang ng turn mo.., malaman mong wala ka pala sa pila dahil nakapila ka sa mga nakaharang lang sa daan kasama ang mga may sinasamahang nakapila na akala mo e nakapila din

Ø      Pila ka tas mali pala yung lane na pinilahan mo

At may mga natutunan ako

Ø      Wag matakot magtanong kung nasa tamang pila ka.. mamili ka, ang mahiya o pumila sa hindi naman pila

Ø      Siguraduhin mong ngawa mo na yung dapat mong gawin bago ka pumila kung hindi mababale wala ang paghihintay

Ø      Kung ayaw mong magutom sa linya e dapat may baon ka

Isa sa mga ka bwisit na tagpo sa pila e pag bago yung cashier sa Supermarket, grabe ang bagal.., tapos na yung taong kakapila lang sa ibang lane e ikaw nakapila pila pa din.. isa pa ay kapag may biglang mauuna say o kasi yung mga kaibigan niya e nakapila kung saan siya biglang nagkapila.., kaya natuwa naman ako dahil may nakaisip ng number system.

May nakakatuwa ding tagpo sa pagpila bukod sa crush mo yung cashier at yung nasa harapan mo tulad nung asa supermarket ako, at napansin ng naka cart na una sa akin e konti lang mga pinamili ko at nung may nag save nung pila ko na hindi ko naman talaga kakilala para magawa ko yung dapat kong gawin.. kakatuwa pag may mga mabaabait kang kasama sa pila

  

Kahit saan basta madami nang naghihintay na mapagsilbihan may pila.. tulad sa mga istasyon ng mga pampublikong sasakyan.., sa bilihan ng kahit anong  tiket.., eskwelehan.., government offices,, <tulad ng prc.., nbi.., dfa>..,sa supermarket lalo pag akinse at katapusan, at sa counter ng jollibee.., minsan nga yung ibang establishamiento ay nag iipon ng mga tao para masabing pinilahan sila.. kahit ano na lang at saan na lang pumipila ka.., ganun ba talaga sa buhay natin?? E pano pag deadbols na tayo?? May pila kaya sa heaven's gate?? Pipila pa din kaya tayo para marinig si San Pedro kung saan niya tayo idedestino??

Sa impyerno kaya?? May pila kaya din dun?? Siguro meron.., pero malamang talamak ang singitan at palakasan system at siguro meron ding mga demonyong fixers tapos pepekehin ha o tatakbuhan ka.. What the hell..