Ako @ ang Cyberspace

I was a high school student when I heard stuffs about the internet. They said, everything you need to learn and see is there. I said wow . . I also learned that the charge for internet consumption on internet cafes that time is not as cheap as today. So I didn’t use the internet though we have to because of the research project we had.

It was my first few days in college when I actually use a computer with an internet access. I saw the 12 hour eligibility to use the internet in our school without paying because the payment was already charged in our tuition. So I let my classmate know about that wonderful opportunity because the charge back then was 30/hour., imagine how much money we need not to spend from our allowance.., 360 pesos.. =)

When I got the power of the world wide web on my finger tips., I checked on Friendster which I first heard from a morning show on tv. They described it like a slum book where you have to put some information about you. And you can also connect with other people by using it, I find it cool, and a good time to let time pass. I added my friends from high school who I really miss, and my new friends from college and some people I do not know personally. I received some messages and some testimonials from. Those things and more made me hooked on that site.  Tsaka paramihan ng friends laban nun.., kaya add lang ng addd at accept lang ng accept. Di ko alam nun yung tungkol sa mga posers.

There are many stuffs I discovered on the net like the yahoo chat, the good sites where you can learn some interesting facts, the sites where you do not want to be caught in school accessing it, and I had my email address.

Thanks to my mentors <my classmates who have already accessed the net before I did>who taught me the ropes. I could have done more stupid things without them.

The most stupid thing I’ve done was signing in yahoo mail without a registered account. I wasted much time because I didn’t know that you have to undergo the long process of registration.

I was innocent and eager to discover a lot of things. And as a naughty teen ager, I want to see the not for kids sites. First time ko makakita nun.., kinabahan ako para sa buhay ko kaya sumilip lang ako ng konting konti dahil ayokong mahuli sa school. Major news yun kung nagkataon kahit di lang ako ang nag vivisit ng mga pinagbabawal na websites, alam kasi galing ko sa iba kong kamag aral at nadinig ko sa mga ka dorm ko kung anong sites ang bawal. Nung sususnod ko na tangkain sumilip sa forbidden sites e na block na pala mga yun.., may nahuli siguro. Sabagay.., mga bata kami kasi nun at careless kami dahil pede nilang imonitor yung mga binibisita naming web sites. Kaya yun.., major source ng kalikutan ng imahinasyon ng mga pilyong college freshies e ang ym kung saan pede kang makipag chat at pedeng utuin mo ang foreigner na ka chat mo at ipagawa ang gusto mong ipagawa.., I did not do it.., nakinood lang ako at kinabahan pa din sa delikadesa ko. At na diskubre ko na may mga taga Friendster na nagpapakita ng skin.. ung skin na di pedeng ipakita.. =).

Medyo na addict ako sa internet nun dahil sa mga bagay na ini enjoy ko.. like reaching my friends via Friendster.., visiting some tv network sites dahil kapanahunan at kainit initan ng mga artista search sa tv.., and chatting with foreigners.., ayos medyo nahasa typing and language skills ko nun.., hanggang sa maubos yung 12 hours ko at binibili ko yung mga codes sa medyo murang halaga ng ilang kaklase at room mates ko na walang hilig mag internet. Minsan nahingi ko nga lang yung 4 hours sa kaklase ko pero dahil adik.., nagawa kong pagsamantalahan ang kanyang kaibaitan.., natandaan ko yung code kahit di yun ang binigay 
niya sa akin.. , nung ubos na ung 4 hours na binigay niya sa akin.., binuksan ko din ung code na di naman niya binuksan,, I didn’t intend to exhaust the time left on the code pero dahil lulong nga pag gamit ng internet e napasubo ako.., di ko naman naubos ung 2 hours na natitira sa code na yun, Naharap lang ako sa konting iskandalo nung na monitor ng tao sa mother computer na ginagamit ko yung code na hindi ma access ng taong pinagbigyan ng mabait kong kaklase. Akala ko nun ipapa OSA<ang presinto sa school> ako dahil dun pero nagpaliwanag ako at handa ko namang bayaran yung ginamit kong time at handa akong mag public apology sa ginawa ko pero buti nalang ayaw na ng usapan nung taong inagawan ko ng karapatang mag Friendster.

<sa kaalaman ng mga mambabasa,, di katulad ngayon na sasabihin mo lang sa taga bantay ng café kung ilang oras o minuto ka magi internet,, nun kasi.., bibigyan ka ng code para i-enter sa  computer para makapg net ka na at un papatak na ang metro mabagal man ang connection, o mag hang man ang computer >.

Hiyang hiya ako sa ginawa ko nun kaya matagal tagal akong di bumisita sa internet café ng school, mga one week yun. At nagpasori ako mabait kong kaklase. Tinanggap naman niya yung apology at naintindihan niyang tao lang ako at lulong ako sa Friendster. Madalas akong mag Friendster at mag join sa mga chatrooms kesa mag research. Internet café ang escape ko sa stress dulot ng pag aaral at konsumisyon sa mga ka room ko nun.

Nag transfer ako ng school nun kasi kelangan kaya di ako nakapag internet ng matagal tagal kaya naka close yung unang email add ko at nawala yung mga pictures ko sa Friendster kahit wala naman akong totoong picture sa mga yun.

Ewan ko ba at parang may pumipigil na mag internet sa akin nun.., mahiyain kasi ako at ayokong pumasok sa isang lugar na walang kasama kaya halos sang taon akong di nakapag internet, Naaalala ko.., sa Jollibee papunta sa Laguna.., libreng mag internet kaya di ko pinalampas yun nung nag tour kami..

Ang hindi ko pag iinternet siguro ang isa sa mga dahilan kung bakit maaayos ang grado ko sa bagong school at naka ipon akong konte para ipang mall once month. Nag iinternet nalang ako nun pag kailangan kasi di ako kumportable na magbabad sa internet habang ang mga tao sa paligid ko nag reresearch at nag c counter strike. At naisip ko nun.., kaya kong maging masaya kahit walang Friendster,, pero aminado akong namimis kong tumingin tingin sa mga profile ng may profile.. 2 years siguro ako nakatagal na hindi mag internet for past time.. Inenjoy ko ang real world at natatalikuran ko na ang mundo ng cyber space..

I was graduating student nung ang ka computer kina lola at nagpa internet connection si Tita.. Nag flash back tuloy sa alaala ko nung mga araw na babad ako sa i.C.., Yun, pag asa mood si tita at may chance ay nakikisingit kami <pinsan ko at ako> para mag Friendster. Sa wakas,, nagkaron din ako ng sarili kong picture sa account  ko na yun.., kaya ayos.., ang yabang ko.. kasi nung mga panahong yun,., di pa uso card reader at iilan lang ang mga may profile na picture talaga nila nakalagay.

Nawala sa uso ang testi<yung pambobola slash pagsasabi ng mga kaibaigan mo kung anong klaseng tao ka >. Ang pumalit e shoutout kung saan mo ilalalagay ang motto.., paniniwala.., o cool quotes na nakalap mo..

Nauso pa nga din nun yung paglalagay ng layout sa profile at music sa Friendster. Paastigan at pakikayan ng account nun ang labanan para maka impress at maka attract ng katerbang friend request.. At uso din yung pag paggawa ng slideshows ng mga photos mo at ilagay un sa account mo.., naiimagine ko ngayon kung gano kaporma ang mga ibang account na kinainggitan ko..

Madami akong kakilala nun na di lang iisa ang account nila sa Friendster at may mga account pa sila sa mga ilang social networking sites na nauso tulad ng high5, my space, tagged, atbp.. Ako.., nagging loyal sa nag iisa kong account sa Friendster.., I said, “why would I want many accounts when all I need is one to reach my friends?? “. Tsaka para sa akin,, sapat na talaga ang isang account.

Yun,, may mga nakilala ako sa fs na ayos naman at mas nakilala ko ang sarili ko at mga bagay na gusto sa pag e fs.. Dun ako nag express ng mga nararamdaman ko nung mga panahong akala ko e nagmamahal ako at nung nagtapos ang pinakamagandang kwento sa buhay ko..,

Nag sulat ako sa bulletin sa Friendster tungkol sa nararamdaman ko..—kung gano ako kasaya at kawasak dahil sa mga nangyari sa buhay ko.., may mga ilang naki simptya at naka appreciate ng mga gawa ko until nag decide akong sumulat ng blog sa Friendster,,

Isa akong taong Friendster dahil aliw lang ako sa mga tao <totoo man sila o hindi>, sa mga kwento.., at sa kung anong pedeng makita sa Fs. Kahit nga sa cellphone ay nag f Friendster ako nun e.. aliw naman ako kasi ang pagbabasa lang ng blog ang di mo nagagawa at pag pasok sa mga group accounts.

Isang araw.., nagising ako, at may iba nang pinag uusapan ang lahat.. Tawagin nalang natin siya sa pangalang Facebook.., ang nagpabagsak sa lipad ng Friendster,, pero di ko lang pinansin ang Fb nun ano pa sabihin nila kasi fs loyalist ako.., hanggang sa  parang wala na kong maka usap sa fs at magkaron na ko ng sariling account dahil sa tita kong gusting madagdagan ang mga neighbors niya sa Farmville..

Inexplain sa akin ang kagandahan ng Fb sa Fs.., actually.., matagal nang may naka banggit sa akin nun pero di ko lang pinapansin kasi I’m just hoping na gumaya nalang ang Fs para din a ko mmag create ng bagong account at din a ko mag simula sa scratch.. At may bumanggit din sa akin tungkol sa Farmville. Para siyang bagong counter strike nun,, kinahuhumalingan ng halos lahat.., pero I didn’t get affected.., kasi sa c.s nga di ko kinalokohan e..

Pero dumating ako sa point na parang tinanggap ko na din na panahon na para mag move on.. Ang lahat ay nasa fb na.. e bakit pa ko magbababad sa isang mundo saw ala namang tao?? At pangako ko nun sa sarili ko na gagawin ko ng tama ang lahat.. hindi ako mag aadd ng di ko naman kalala.., kaya tamang simula to.. at tagumpay si tita,, may na recruit siya at neighbor niya ko sa fv.

Sa phone.., mas ayos mag fs kesa mag fb kasi parang boring mag fb sa phone.., di ko maenjoy ang mga dahilan kung bakit ako nag sign up.., ang games at ang chat.. pero dahil nung kalaunan e nasira ang internet capability ng cellphone ko.., madalas sa computer na ko mag internet.

Hanggang sa nakita ko sarili ko na nawiwili na ko mag post ng status at kumoment.., maglaro sa mga fb games.., at gumamit ng iba pang applications sa Fb. Yun.., nagging totoong taong fB na ko..,yun ang fs kasi nalaos at nagging green pero minsan bumibisita pa din ako dun..

Bukod sa mga social networking sites,, naloloko din ang mga taong internet sa youtube,, kasi madami ka makikita dito.., mga samut saring video.., at ikaw pedi kang sumikat sa pamamagitan nito.., bastat malikot ang iyong utak o may pambihira kang talento at marunong kang mag upload ng videos..


ako.., nung panahong sumisingit lang ako at nagbabayad ng oras para makapag net.., hindi ako masyadong maaliw sa youtube,, kasi naman ang tagal mag loading ng ilang ,mga videos.. I find it unnecessary lalo na pa gang konti ng oras ko mag net o wala akong ganang manonood ng palabas na installment..

Ngayon na hindi na ko sumisingit at nagbabayad ng oras ayos na sa akin maghintay ng konti para makanod ng mga videos sa youtube

Ito mga dahilan ko para mag youtube

-may video na kalat na ako nalang di nakakanod

-may namiss akong controvercial episodes sa mga variety shows, talk shows, at sa mga reality shows

-may naiisip akong panodin na mga episodes ng tv shows na inenjoy ko nun e.g maskman, bioman,

-gusto kong matawa

-I wanna watch some tv shows na hindi naman nakakarating sa atin e.g Australia’s got talent, X factor, at mga petitions ng mga fans na I adopt sa Philippines ang mga Asian novelas with the characters na gusto nilang gumanap.. pero di naman sila pinag bibigyan ng mga tv networks.=)

-gusto kong matuto ng mga accents e.g bisaya, Ilocano,

-bored ako

I can say na enjoy pampalipas oras ang pa you youtube. Madami akong mga natutunan. Example: madami nga baka di na tayo matapos , at madami akong mga nadiskubreng tao.., mga magagaling tulad ni joe mc elderry, mga nakakatuwa tulad ni Charlie so cool like.., mga nakaka inspire tulad ni susan boyle, at mga baliw tulad ng mga nag aaway na fans sa you tube kung sino nga ba ang manggagayang istasyon.. 2 ba,, o 7??

Ngayon.., may twitter na din ako.., una,, I find having another social networking account is unnecessary pero nainip lang ako nacurious kung ano nga ba meron sa twitter,, Yun,, natuwa naman ako,, kahit 5 lang ata follwers ko e andami kong kung anong nasasagap dahil sa mga pina follow ko..

Di lang yun.., aliw din ako magbasa ng blogs ng ibang tao,, nakakatuwa yung kwento ng iba,, kaya tuloy naisip ko din magsulat ulit,, sana naman may nagt tyaga ng mga ginagawa ko.

Powerful.., that's one adjective to describe the internet.. bukod sa madami kang pwedeng malaman.., e madaming tao ang pwede mong abutin.. nagkalat na ang mga social networking sites at mga applications na iniinstall para maka chat mo ang mga gusto mong ma chat.. kilala mo man o hindi.. wala ng excuses sa communication barrier kaya pwede nang mag work out ang long distance relationship.. dahil ang mura lang makipag communicate tas kita mo pa kausap mo.. cool. Nun uso lang yahoo messenger.., tas sumulpot ang msn.. tas ngayon halos lahat nags skype..


Di lang sa research,communication, at entertainment purposes magagamit ang net,, pedi ka din mamili gamit ito. Ayos.., di ka na kelagang lumabas pa para mag shopping.., pedeng pede mo na gawin yun sa bahay mo at sabe.., makakamura ka ng konte.., basta galingan mo lang kumilatis.. Ako.., muntikan na ko ma engganyo bumili ng notebook sa net dahil convenient pero medyo natakot ako e.., siguro dahil ayokong umabot sa puntong tumatawag ako sa customer service para isumbong na defective yung item na nabili ko.., Praning lang siguro ako dala ng di ko pa na t try.. Pero in the future,, baka ma try ko din..

Sabi nila.. , pwede ka din daw maka earn ng income sa pag iinternet.., basta madiskarte ka at alam mo kelangan mong gawin.., may mga yumaman na at pinarangalan dahil dito tulad ng gumawa ng facebook at ng sulit.com.., galing di ba??

May mga ilan namang mga nanamantala gamit ang net.., porket halos lahat pwedeng gawin dito may mga nakaisip na manloko.., ingat lang sa kanila.., wag mag bigay ng mga financial details at ng mga ilang inpormasyon ng basta basta pag sinabing nanalo kayo.. at yung iba naman.., nagpapanggap sa katauhan ng iba para makapanggulang.

Ako minsan naaaliw akong sumabaybay sa mga buhay ng ilang taong intersante sa para akin.., sinusubay bayan ko lang mga status nila,,  kung cyber stalking man yon <parang hindi naman diba???>.., wala naman akong masamang intensyon.., basta natutuwa lang ako.. Ang alam ko lang.., nag didiscover lang ako ng kung ano ano.., at minsan sa kakapindot pindot ng kung anu anong sites.., e napag alaman kong may naging model na pala sa mga kamag aral ko.., galing naman.

Siguro nga middle name ko e internet because I’m just fascinated with the things it has,, you can never get enough of it. I can spend long hours surfing on the net and I’m enjoying it kasi di lang iisa ang magagawa mo.., Nun nga sa work ko dati.., halata atang adik ako sa internet kasi pagkatapos mag lunch e punta na ko sa lounge para mag fb.., madalas, nauuna ako…, online lang para I check ang mga dapat I check.., mejo limitado oras kasi di lang ikaw ang marunong mag computer..,  until nagkaron na ko ng sarili kong notebook,, di ko na kelangang mauna dun sa nag iisang computer sa lounge.. online lang ako anytime I want at hanggang kelan ko gusting tumigil for as long as vacant time naman. Search lang ng mga bagay na intersante at pulutin ang mga karapat dapat pulutin.. wag dapat paniwala na yayaman ka dahil may nag sabi sayong may napanalunan ka.., madaming manloloko sa internet,, asa sayo yun kung papaloko ka..

Kung may bisyo at kinaadikan ako.., ito na yun kasi I do not drink.., I do not smoke, I do not go to parties, discos, bars, neither I am shopaholic,,

I just find the internet as a great avenue for self discovery, self expression, and has a good entertainment value. You just have to know your limitations and all the things here are good,