Tuperman Returns

Ang tagal kong nawala, i hated my self for not updating this page for a long time., kung sigurong di ko lang ugaling maglagay ng review pag birthday ko e, 2011 pa yung huli kong entry. 

Nasabi ko na nun., it doesn't matter kung may nagagawi man dito para makipag kwentuhan sa akin., i created this page to release the monster in me, para pakawalan yung angst ko, gawin kong immortal yung saya ko., gusto kong pagtanda ako, may mabasa yung mga apo ko tungkol sa akin , kung anong klaseng daan yung mga dinaanan ko. 

May ilang mga taong nagsabi sa akin na i have the gift of writing, mga apat siguro sila. sa kanila salamat. atleast alam kong liban sa mga pinilit at sinuhulan kong i visit yung page ko na to, mga apat na taong binibigyan ako ng oras. hindi ko alam kung may kinakampaya sila sa akin para sa eleksyon kaya nila pinapalakas yung loob ko. salamat. ibigay niyo lang sa akin ang pangalan ng mga kandidato niyo, sasabihin kong iboto din sila ng mga tao sa kanto namin na alam na lam yung mga nangyari sa bansa at matalino talagang pumili ng mga lider. narinig ko nga nung minsan, sabi nila mas gusto pa daw nila nung si Erap yung Predisente, kasi daw buti pa nung siya yung Presidente, tumaas yung dollar.

Noon ko pa iniisip na bumalik., ewan ko ba kung bakit di ako makabalik balik.

Siguro tinamad ako, nabarkada, nawalan ng gana, mas piniling matulog nalang, maagbasa ng akda ng iba. parang nangyari na sa akin ito dati. Alibi ko lang ang naging busy sa work, kasi madami akong iniisip, hindi kasi ako makapag sulat sa tab kasi binigay ko ng yung laptop ko sa kapatid ko, mas kailangan niya kasi para makapag dota  aral  siya ng maaayos, kasi napaka komplikado ng lovelife ng bading na nanggupit sa akin ng buhok  kanina., at  yung pinaka mabigat kong dahilan., teka lang antayin ko lang uli yung transformation ni Charice, pag buo na yung transformation niya, promise magsusulat na talaga ako.

kung maarte ako, sasabihin kong i suffered from writer's block., di ko mahanap yung inspiration ko, kasi pusong bato yung tono nung pasyon sa harap ng apartment namin nung mmahal araw kaya di na ko makapagsulat..

Enough is enough.,di na ko nagpapagupit sa bading, nagpadagdag na ko ng utak kanina sa palengke, bumili na ko ng bagong laptop at naliligo na ko araw araw kahit walang lakad kaya wala na kong dahilan para hindi ako maglagay ng proof dito na nung 2013 pa pala e buhay ako, nakaligtas ako sa inabangan kong gunaw nung 2012. tsaka i don't consider myself a writer, wala akong karapatang mag inarte tungkol sa block block.

kung babasahin pa ng apat na taong naniniwala sa akin o hindi, kung maisingit ko pa sa budget ko yung panuhol ko sa kapatid ko at sa mga kaibigan kong di na kelangang bayaran ng cash basahin lang to.

Ito yung isa sa mga bagay na gusto kong gawin, inaatake lang ako ng katamaran. Ngayon haharapin ko na ang pinaka matinding kalaban ko sa lahat. hindi ko alam kung papaano pero I have enough reason to keep going, kasi masaya akong gawin ito, gusto ko to e, kasi sayang ang panahon, yung mga kwento, yung mga naiisip ko, yung mga narinig kong karapat dapat kong i share. tsaka may isang taong ayaw kong i disappoint, at sayang yung gift na binigay ni Bro sa akin.

Napakaraming dahilan yung bakit hindi natin gagawin yung isang bagay, pero isang dahilan lang ang kelangan natin para gawin natin ang isang bagay. -- kasi masaya tayong gawin ito whether they give it a damn or not.
tsaka do it for yourself, not to impress other people., kung mahusay mo itong nagawa, likers will follow.

Welcome back sa akin for the Nth time. This time, hindi na ko nangangako na hindi na ko mawawala, I have enough reasons to stay.wala ba kong welcome hug?? =)