Friday, December 10, 2010

The Final Test and the Girl in Pink Jacket



OA ako pag mga application appointments mga pinag uusapan,, pakiramdam ko.., pag di ako dumating sa tamang oras e hindi ako I h hire..

Monday, Nov 29. OO holiday.., pero I was rushing that day,, I’m worried na baka ma late ako 9 am appointment ko..

Ang layo ng nilakad ko kasi si manong driver.., binaba ako sa kabilang dulo ng mall,. Ang haba pa naman nun.., kaya na late ako ng 2 minutes.. 9:02 na ko nakarating.

Pagdating ko dun.. wala pa yung mga kasabay ko.. ako pa lang at mga applicants na nun ko lang nakita..

Nag antay ako ng mga 30 minutes bago ako nag exam..

Habang naghihintay para makapag exam,, may nakita akong isang pamilyar na mukha,, isang pamilyar na kulay ng jacket,, isang pamilyar na pakiramdam.. bumilis ang tibok ng aking puso..

Nagtama lang ang aming mga mata,, tiningnan niya ako at tiningnan ko din siya pero hindi kami nagbatian,, inisip ko nalang na baka kamukha niya lang.. at mejo nakatakip naman ng kamay ko mukha ko mula sa butas ng ilong hanggang baba,, para kung kilala din niya ko e magdududa din siya kung ako ba na kakilala niya ang nakita niya.

Nag exam ako.., at ang mukhang nakita ko e di matanggal sa alaala ko.. Pero kelangan kong harapin yung exam kaya nag move on na ko..

Tae.., yung kahinaan ko asa exam.. yung pagkuha ng numbers.. e pag di mo nakuha yun, di mo mabubuksan yung acct ng customer, kaya di mo masasagot yung katanungan.., may 2 o 3 ata akong customers na hindi nai take note ung acct. number, so dun palang tagilid na ko.. pero mahaba naman yung exam kaya sabi ko sa sarili ko e babawi nalang ako sa iba,,

Aaminin ko,, hindi madali ang 3rd part ng exam though may mga parts na tulad ng grammar na mejo confident naman ako.., sana enough yung mga items na sure ako na nakuha ko ng tama para maibangon yung kahihiyan ko at para tumuloy ako sa interview part.

Sinabi ko sa sarili ko nun na wag masyadong magpakita ng gilas sa screening part para di ako mapagkamalang matalino.. kasi na experience ko nun,, inakala ng mga tao sa recruitment na matalino ako dahil sa mga sagot ko nung mga screening part. Kaya dinala ako asa isang challenging na account,

Ang hirap mapagkamalang matalino.

Habang naghihintay ako ng resulta,, at iniisip ko ang pangalan ng pamilyar na mukha na di matanggal sa isip ko,, hanggang sa tawagin ako at ayos,, may final intereview ako,, yey

Habang naghihintay,, inorasan ko yung mga iniinterview kung ilang minuto sila nagtatagal.. na note ko na mga 10 minutes silang kinikilatis dun.

Yun,, turn ko na at ang cute ng magi interview sa akin.., gayunpaman, di matanggal sa isipan ko yung pamilyar na mukha.., hindi ko maisip yung pangalan.., pero alam ko at naramdam ko.., bahagi  siya ng nakaraan ko..

Interview part na,, ayos naman.., may mga ilang katanungan lang na alam kong masasagot ko ng mas maayos kesa sa mga sinagot ko.. ang pangit ng mga sagot ko sa ibang tanong,, kasi kung ano lang pumasok sa utak ko nung moment na yun.., yun lang sasabihin ko,, kaya nagpa cute na lang ako.. sana umubra yun..

Bago matapos yung final interview,, tinanong ako ni cute at mukhang mabait na nag interview kung may tanong ba daw ako sa kanya,, sabi ko wala.. pero nagtanong siya ulit.., kaya napilitan akong magtanong will you marry me?? What are my chances??
Sabi niya iaasess muna daw ako base sa naobserbahan niya kaya hindi pa niya masasagot ang tanong na yun..,  ipapatawag na lang daw ako,,

Alam kong tagilid ako,, para kasing nakulangan ako sa sarili ko.. , kung ako yung mag g grade sa performance ko.., malamang babagsak ako sa final interview,,  pero kahit ano man ang resulta,, ayos lang naman yun,, remember,, pwede na ko magiging teacher..^^

Medyo risky ang magpaka low profile.., yung di mo ipapakita lahat.. maaari akong mapauwi dahil dun.., kaya di ko ginawa yun.., piniga ko kung ano man ang natitirang bangis na meron sa akin at todo pa cute ako the entire interview,,nangawit nga mata ko sa kaka pout.. Pero bahala na.. kung hindi pa napapanahon ang pagbabalik ko.., hindi ko na pipilitin,, pero sayang, baka hindi ko na ulit makita yung cute na naka pink na jacket na mukhang kilala ko.

Medyo nagulat ako nung sinabi sa akin na nakapasa ako.. kasi nga, kung ano lang mga pinagsasagot ko.. well I’m thankful..  palagay ko ito na umpisa..

Ayos naman,, naka alpas ako sa mga pagsubok.., at malamang ito na yung pagbabalik ko..

Pero may mga pina fill out sa akin at papamedical pa ako.. at iinform na lang daw ako kung kelan ako papabalikin.. kaya may pagka praning kong sinagot yung mga forms at sinigurado ko na dapat tama ang mga mailagay ko kasi kahit na pumasa ako sa lahat.., di pa nila sinabi na tanggap na ko.. hala parang meron pang screening..

 Papalabas na ko at susunduin ang notebook ko kina manong guard ng biglang bumulis ang bawat pintig ng lahat ng ugat na pumipintig sa akin.., nakita ko na naman siya..—ang babae na nasa pink jacket. Nakita ko siya ng malapitan. At confirmed.., siya nga yung kakilala ko.. isang bahagi ng nakaraan ko.., ang isa sa mga taong nagturo ng mga dapat kong matutunan..

Hindi ko alam who made the initiative to start a small talk.., ako yata.., tiningnan ko siya at tiningnan niya ko.., at tinanong ko siya..,” ikaw yung nakita ko kanina??” sagot niya “oo, di mo man ako pinansin” sabi ko, “ e baka kasi di ikaw yun “ she asked me kung san ako napadpad after ko sa kumpanyang pareho naming pinanggalinggan.. sabi ko.., “nag school”  bahala na kung iisipin niyang nag aral ako.. pero nagturo ako ng mga kimchi race after naming magka trabaho.. Hindi ako makasagot ng tama at matino.., kasi kinakabahan ako at masaya na dun nap ala siya so madami ang chances na magkita pa kami.. 

Nung tinanong ni manong guard kung anong pangalan ko para hanapin sa mga gamit yung notebook ko..,  napatingin ako sa  ID ko bago ako sumagot..  napansin niya yun.. natawa siya,, “ talagang titingin pa sa ID para tingnan yung ID niya “ sumagot ako “ na b block kasi ako pag nakikita kita” sabi niya,, “ bumabalik ban g mga Suth days??” Ngumiti lang ako at nag paalam.. sabi niya.. See you around..

Oo.. ganun ako pag kinakabahan.. walang matinong sagot at pa cute at nakakalimot.. di ko nga siya natawag sa pangalan niya e.., ang totoo.. hindi ko na maalala pangalan niya..
I don’t remember the name..,  but I remember the feeling.

Excited na ko maging bahagi ng kumpanya kahit na nagbabanta ang AHT na dapat mababa, ang CSAT na dapat mataas.., ang puyat.., ang stress.., ang mga sandamakmak na kelangang tandaan dahil sa mukhang nakita ko.. pakiramdam ko kakayanin lahat ng mga yun basta anjan siya,, sana magkapareho kami ng acct.

Hindi ako nakatulog hanggang sa naalala ko na ang pangalan niya..

Nga pala bago ka magtanim ng malisya sa utak mo.., SME ko siya dati.., isa sa mga mentors ko.. masaya lang ako kasi may kakilala na ko agad sa bagong  trabahong papasukan ko.. yun lang. pero mamaya magsusulat ako ke Santa Claus na sana siya yung si SME Christmas gift niya sa akin at magsusulat din ako sa wish ko lang para sigurado.

Ngayon..,Worried ako kasi may drug test sa physical examination.., sinubukan kong wag magpa drugtest pero kasama daw talaga yun.., kaya wala akong nagawa.. palagay ko anemic na ko kasi kinuhanan nila ako ng dugo.

Kung di man ako tawagan o iinform para sa contract signing,, alam ko na.. dahil sa drugtest yun..



No comments:

Post a Comment